σκανδαλαβίζω

Μ

μτφ. προσπαθώ να εξιχνιάσω, ανασκαλεύω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. προήλθε πιθ. από συμφυρμό τών λ. σκανδαλίζω «πειράζω, ενοχλώ» και λαμβάνω (πρβλ. θ. λαβ- τού αορ. ἔ-λαβ-ον)].